Pierre en Patricia zijn sinds 2024 het beheerdersechtpaar van Emmaus. Jarenlang runden ze een woninginrichtingszaak in Tilburg. Tot ze met diep verdriet te maken kregen: in 2014 verloren zij hun enige kind. Patricia zegt: ‘Gelijk na het sterven van Coen heeft God ons in de nek gegrepen. Zo van: “Ik ga jullie hier doorheen helpen”.’ Nu mogen ze een stukje hemel op aarde creëren op Emmaus.
Zeven jaar geleden was Patricia op een “Woestijndag” bij Emmaus. Ze hoorde dat de toenmalige beheerders het stokje juist hadden overgegeven. Ze dacht: “Dat is jammer, dat hadden wij ook wel gewild”’. Enkele maanden geleden hielp Patricia zelf bij een Woestijndag. Aan het einde van de dag zei iemand: “Het lijkt of jij hier al jaren rondloopt.”
Pierre vertelt verder: ‘Een paar dagen later waren wij met een groepje van onze kerk bij een klooster in Thorn. Plots ging de telefoon bij Patricia. Toen ze opnam kreeg ze een lach op haar gezicht die ik al een hele tijd niet meer bij haar had gezien.’ Karel en Tiny van Emmaus belden: ze zochten nieuwe beheerders.
Ze kreeg een lach op haar gezicht die ik al een hele tijd niet meer bij haar had gezien.
Toch waren Pierre en Patricia niet direct enthousiast. Ze wilden geen hotel runnen. Patricia vertelt waarom: ‘We hebben bijna dertig jaar een grote winkel in het centrum van Tilburg gehad. Nadat Coen was gestorven, konden en wilden we dat niet meer. We zijn verhuisd naar een klein dorpje. Met ons bedrijf in afgeslankte vorm hielden we tijd over voor de hond en vrijwilligerswerk in de kerk.’
Pierre dacht tijdens een rondleiding door Emmaus opeens aan zijn zoon. ‘Coen werkte zijn laatste zes jaar als snowboardleraar in Oostenrijk. Zijn droom was jonge mensen, die niet veel te besteden hebben, een mooie tijd te geven in de natuur en met elkaar. Tijdens de rondleiding snapte ik dat opeens. Enkele dagen later kreeg ik een blij gevoel dat ik na het verlies van Coen nooit meer heb gehad. Het werd steeds groter: de vrucht van de Heilige Geest.’
Pierre en Patricia besluiten een dagje mee te draaien in een weekend op Emmaus. Niemand wist waarom we kwamen, maar we werden zo enorm hartelijk ontvangen. We voelden gelijk verbinding, warmte, liefde. Na deze dag kreeg Patricia hetzelfde gevoel: de vreugde die je niet weg kunt krijgen. Uiteindelijk besluiten ze de stap te wagen.
We werden zo enorm hartelijk ontvangen. We voelden gelijk verbinding, warmte, liefde.
Pierre en Patricia dragen hun geloof gemakkelijk uit. ‘Dat komt door het verlies van Coen,’ zegt Patricia. ‘We hebben altijd in Jezus geloofd, maar we praktiseerden het niet. Toen Coen gestorven was, was ik de eerste dag heel boos op God. De tweede dag zei ik: “Ik wil het afmaken. Coen is gedoopt, heeft zijn eerste communie en vormsel gedaan. Ik wil ook bij zijn afscheid iets met de kerk.” Het kruisje op zijn kist is in de kerk komen hangen.’
De kerk gaf meer troost dan wie dan ook. Pierre vult aan: ‘Ik vond het er fijn met de mensen, maar van de viering snapte ik niet veel. We zijn toen de Alpha gaan volgen. Alles was zo mooi, liefdevol en waardevol. Je kon er je verhaal kwijt en leerde wat het katholieke geloof eigenlijk inhoudt.’ Patricia: ‘Ik voel echt dat God ons in onze nek heeft gegrepen. Zo van: “Komen jullie maar eens hier. Ik ga jullie hier doorheen helpen”.’
Ik voel echt dat God ons in onze nek heeft gegrepen.
Tijdens het interview zijn Pierre en Patricia net gestart als beheerders. Pierre zegt: ‘We hebben er veel zin in om de dingen te doen die het huis nodig heeft. We mogen het met veel liefde een beetje mooier maken.’ Patricia vult aan: ‘Het huis komt nooit af. Wij mogen nu een schakeltje zijn om voor het huis van God te zorgen. God heeft ons de talenten gegeven die er op dit moment nodig zijn.’
‘Zonder ons grote verlies zouden wij hier niet zijn. We zijn erg veranderd. Ons leven is verrijkt. In ons eerdere leven hadden we een zeilboot, werkten heel hard en veel te veel. We maakten grote, verre reizen, samen met Coen. Dat leven past niet meer. We willen ons leven meer inhoud geven. Nu mogen we een stukje hemel op aarde creëren hier op Emmaus. Door God en elkaar te ontmoeten. Samen met alle lieve mensen die er werken en alle mensen die we als gast mogen ontvangen.’ Pierre zegt: ‘Je voelt hier zo veel liefde in het huis, medeleven, mededogen, interesse in jou. Niet wat je doet, maar wie je in essentie bent.’ Patricia sluit af: ‘Wanneer je God aanbidt of nog niets aanbidt, ben je meer dan welkom! God kan iedereen raken.’
Wanneer je God aanbidt of nog niets aanbidt, ben je meer dan welkom! God kan iedereen raken.
